Zoeken in onze boeken

Daniel Maroy, de vereenzaamde oom van Chris de Stoop, werd in maart 2014 op zijn vierkantshoeve overvallen door een paar Franse hangjongeren voor de erg schamele buit van een paar bankbiljetten, ter waarde van € 13 000,-Vrienden van de overvallers waren overtuigd dat de zonderling er warmpjes bijzat en dat er meer te rapen viel. Op hun beurt begaven ze zich naar de oude hoeve. Met een ter plaatse gevonden hooivork sloeg een van hen meerdere malen in op de weerloze man, terwijl zijn kompaan alles met zijn iPhone vastlegde. Na hun vlucht besluiten ze een paar dagen later hun sporen uit te wissen: ze steken de hoeve in brand en alle hulp kwam voor de zonderlinge boer te laat. Na de blussingswerken werd in de smeulende resten van het gebouw, het verkoolde lijk teruggevonden.

Doorgedreven onderzoek leidde uiteindelijk naar de ‘Bende van Evernijs’, een groep Franse marginale jongeren zonder toekomst en zonder normbesef.
Maar: “Wie was Daniel Maroy? Hoe leefde hij? Wat dreef de jongeren? …”

In achttien hoofdstukken, voorafgegaan door een proloog en afsluitend met een epiloog, tracht auteur en onderzoeksjournalist Chris de Stoop de laatste levensjaren van zijn (suiker)oom te reconstrueren en te achterhalen wat de (hang)jongeren dreef in hun beklijvende daad.

In dit boek beschrijft de auteur enerzijds het leven van zijn oom, anderzijds behandelt hij een groep ontspoorde Franse jongeren en tot slot probeert hij te begrijpen waarom jongeren tot een gruweldaad in staat zijn.

Chris de Stoop had geen contact meer met oom Daniel, die boer was in hart en nieren en gans zijn ziel in zijn beroep legde. Puttend uit herinneringen, uit verhalen van familieleden, getuigenissen van buren van zijn nonkel weet hij diens leven mooi te reconstrueren: van jonge vitale boer tot een teruggetrokken oude vieze eenzame man.

Vervolgens weet hij uit diepgaand onderzoek het leven van de hangjongeren in beeld te brengen. Een groepje ongeregeld gespuis, eigenlijk te lui om te werken, opgroeiend in een verwaarloosde en marginale Franse buurt zonder toekomstperspectief…maar die zich spiegelden aan anderen die het veel beter hadden en ook streefden naar geld, luxegoederen en aanzien.

Chris de Stoop bijt zich vast in de zaak, komt op het Assisenproces in Bergen op als burgerlijke partij voor zijn oom en verdedigt hem in eigen persoon. Voorafgaand kon hij het dossier inzien en kennisnemen van de verklaringen van de verdachten en had hij inzage in het gruwelijke fotodossier.

In zijn bekende stijl zet de schrijver ons met beide voeten op de grond. Zelf afkomstig uit een boerenfamilie breekt hij als het ware een lans voor de oude boerenstiel, toen alles met hard labeur gebeurde, maar de levensvreugde, het respect voor de flora en fauna … de overhand had en zijn oom dit ondanks het verval van zijn erf en van zijn eigen bestaan, tot zijn laatste snik hoog in het vaandel hield.

Op indringende wijze schetst hij ook de bende hangjongeren, hun groepscultuur, hun gedachtegoed, hun levensstijl, hoe zij ontspoorden… Hij tracht te begrijpen waarom ze zo handelden en had er zelfs een confrontatie in de gevangenis met hen voor over. Spijtig genoeg moest hij concluderen dat ze hun daad vergoelijken en als een accident-de-parcours zien, geen spijt hebben en evenmin respect hebben voor de omgebrachte boer.

Ondanks alles wist Chris de Stoop een sereen maar pakkend ingrijpend boek te schrijven. Hij was zeker niet uit op sensatie, op haat of wraak tegen de daders.

Dit verhaal moest geschreven worden, het moest oom Daniel een gezicht geven, naast erkenning voor zijn leven dat niet zomaar uitgewist kon/mocht worden.

Het boek is een aanklacht tegen het beleid, de beleidsmakers en de vereenzaming.